تأثیر تراتوژنیک لاموتریژین بر روی ستون مهره ها، دنده و جناغ جنین موش

زمینه و هدف: یکی از مهمترین عوارض مصرف داروهای ضد صرع در دوران بارداری خطر افزایش ناهنجاری های جنینی در نوزادان می باشد. لاموتریژین یکی از داروهای جدید ضد صرع می باشد که علاوه بر درمان صرع در درمان بسیاری از بیماری های مزمن عصبی نیز استفاده می شود. در مورد اثرات تراتوژنیک این دارو گزارش های کم و متناقضی در دسترس می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیرات تراتوژنیک داروی لاموتریژین بر روی اسکلت جنین موش های تحت درمان این دارو انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه از نوع تجربی است که 150 سر موش سوری حامله به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول (کنترل) هیچ ماده ای دریافت نکردند گروه دوم (شم) اتانول به صورت داخل صفاقی دریافت کردند، گروه سوم (مورد 1) mg/kg 25 و گروه چهارم (مورد 2) mg/kg 75 لاموتریژین سه مرتبه در روز به روش داخل صفاقی دریافت کردند. شروع تزریق برای هر سه گروه از روز 9 تا 18 حاملگی بود. در روز 18 جنین ها از رحم مادر خارج شده و با استفاده از آلزارین رد و آلسین بلو رنگ آمیزی گردیدند. در این روش استخوانها قرمز، غضروفها آبی و بافت نرم شفاف می گردد. سپس ناهنجاری های موجود در ستون مهره ها، استرنوم و دنده در چهار گروه بررسی و با استفاده از تست آماری کای دو و به کمک نرم افزار spss مقایسه شدند. یافته ها: در گروههای تحت درمان با لاموتریژین انواع ناهنجاری های اسکلتی افزایش یافته (001/0p<) و با افزایش دوز دارو میزان این ناهنجاری ها افزایش یافت (001/0p<). نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این بررسی نشان داد که لاموتریژین احتمالاً یک ریسک فاکتور در بروز ناهنجاریهای اسکلتی در جنین موش می باشد.